تسهیل راهیابی و افزایش خوانایی در فضاهای شهری با استفاده از طراحی محیطی و مطالعه الگوهای رفتاری در منطقه یک شهر تهران

آنچه در طی این پژوهش به آن پرداخته شده، مطالعه و بررسی شیوه های ارتقای کیفیت راهیابی در فضاهای شهری و نقش عامل خوانایی در بهبود تصویر ذهنی ساکنین از محدوده و همچنین بهبود راهیابی و جهت یابی می باشد. ساختار پایان نامه از بخش های مطالعات نظری، تحلیل و طراحی تشکیل شده است. در فصل مطالعات نظری، پس از معرفی مفاهیم اصلی راهیابی و خوانایی شهری ، و بررسی مهمترین استراتژی های راهیابی در فضای شهری ، روشهای ارزیابی میزان کیفیت راهیابی و خوانایی شهری در تجربیات جهانی مورد بررسی قرار گرفته است. در این فصل دو متود کمی تکنیک های چیدمان فضا و متود کیفی تحلیل نقشه های ذهنی ساکنین مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. تئوری ها و متودولوژی های مرتبط با چیدمان فضا بازبینی کلی از پیکربندی فضایی و شناخت فضایی را ارائه می نماید و تحلیل نقشه های ذهنی ساکنین مهمترین نشانه ها و عوامل تاثیر گذار در ایجاد حس مکان از محدوده را آشکار می نماید. در فصل سوم از پژوهش، پس از شناخت و بررسی مهمترین شاخصه های بافت مورد بررسی ، که محدوده محلات تجریش و باغ فردوس از منطقه یک شهر تهران می باشد، میزان کیفیت راهیابی در محیط شهری با استفاده از هم پوشانی دو تکنیک کمی – استفاده از تکنیک چیدمان فضا – و کیفی – از تحلیل نقشه های ذهنی ساکنین – مورد ارزیابی قرار گرفته است . با توجه به این بررسی راهنمای موضوعی و موضعی برای مسیرهای محدوده تدوین شده و یکی از مسیرها جهت ساماندهی در راستای ارتقای خوانایی انتخاب شده است. در ادامه پس از ارزیابی بین دو آلترناتیو طراحی ارائه شده، محدوده با توجه به مهمترین ویژگی های موثر در بهبود میزان خوانایی و راهیابی شهری طراحی شده است.